Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Περί βλακείας

 (σταχυολόγηση ή εράνισμα)
του Λεωνίδα Πατούχα
Βλάξ ή βλάκας θεωρείται ο άνθρωπος με διανοητική καθυστέρηση, λόγω ανεπάρκειας της φαιιάς ουσίας του εγκεφάλου του.
Ο Αϊνστάϊν διετύπωσε: «Δύο πράγματα είναι απέραντα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Για το πρώτο όμως δεν είμαι καθόλου σίγουρος».
Ο αείμνηστος δημοσιογράφος και κοινωνιολόγος Ευάγγελος Λεμπέσης  έγραψε πραγματεία με τον τίτλο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω» που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των Νομικών το 1941, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται και η αλληλεγγύη και η αλληλοπροώθηση των βλακών σε θέσεις και αξιώματα μέσα στην κοινωνία με ολέθριες, βεβαίως, συνέπειες γι’ αυτήν.
Ο βλάκας άνθρωπος έχει αντίθετόν του τον έξυπνο άνθρωπο. Μερικές από τις διαφορές μεταξύ των δύο είναι:
Ο έξυπνος άνθρωπος έχει απόλυτη ανάγκη από μερικές ώρες στοχασμού και αυτοσυγκέντρωσης. Επί διαφόρων θεμάτων ο έξυπνος άνθρωπος κρίνει, αξιολογεί, ζυγίζει και μετά αποφασίζει. Ο βλάκας άνθρωπος επιδιώκει συνεχώς συναγελασμό με άλλους φυσικά ομοειδής του. Δεν κρίνει, δεν αξιολογεί, δέχεται τις έτοιμες συνταγές που του σερβίρονται, τις ακολουθεί και πολλές φορές φωνασκεί, φανατίζεται, οπότε γίνεται και επικίνδυνος.
Η ευφυΐα είναι εγκεφαλικό προϊόν πολύ ανώτερης ποιότητας από τη βλακεία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτό που λέμε ευτυχία αποκτάται ευκολότερα από τους ευφυείς. Αντίθετα τις περισσότερες φορές είναι προνόμιο των βλακών. Ο μέγας Σοφοκλής έγραψε: «όταν τίποτα δεν καταλαβαίνεις είναι χαρούμενη η ζωή σου»
Αλλά και οι έξυπνοι κάνουν πολλές φορές βλακείες. Ο Μπερναρτ Σω έγραψε: «Η ανθρωπότητα θα ήταν ευτυχισμένη, αν όλη τη μεγαλοφυΐα που βάζουν οι άνθρωποι για να επανορθώσουν τις βλακείες τους, τη χρησιμοποιούσαν για να μην τις διαπράττουν

Ο ερανιστής Λεωνίδας Πατούχας, 15/3/09 
Σχόλιο πρώτο
Η απλή παρουσία του ευφυούς ανθρώπου είναι κατά κανόνα, για τον βλάκα, στο έπακρο προκλητική. 
Η παρουσία του ευφυούς προκαλεί ένα σύμπλεγμα συναισθημάτων μίσους, φόβου, φθόνου και θράσους και τον φέρνει σε κατάσταση όμοια με αυτή του καταδιωκομένου και  πανικόβλητου ζώου.
Διακατέχεται από ενστικτώδη καχυποψία και κάθε ειλικρινή προσπάθεια που κάνει ο ευφυής εκλαμβάνεται ως υποκρισία, γιατί η κόρη της καχυποψίας είναι η πονηρία, το αντίθετο δηλαδή της ευφυΐας. Ο βλάξ, ως πλησιέστερος προς το ζωικό βασίλειο, έχει την ενστικτώδη καχυποψία έτσι αναπτυγμένη, ώστε  αδυνατεί να εννοήσει και να διαγνώσει τους συλλογισμούς και τους λογικούς υπολογισμούς του ευφυούς που βασίζονται όχι στο ένστικτο, αλλά στη διάνοια.
Στο βλάκα δεν αναπτύχτηκε ισόρροπα το ένστικτο και η διάνοια προς στην κατεύθυνση της αφυΐας, αλλά εκτοπίστηκε αυτή από την καχυποψία και την πονηρία, και ως εκ τούτου αισθάνεται άοπλος και ανυπεράσπιστος απέναντι στους ψυχρούς υπολογισμούς της ξένης διάνοιας. Παρόλα αυτά είναι απαραίτητος και χρήσιμος, αλλά και άκρως επικίνδυνος, όταν συνυπάρξει με ευφυείς ως υποχείριο και όργανό τους!

Αρδίνης Κότσαλος

Δεν υπάρχουν σχόλια: