ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ Η ΣΜΑΡΟΥΛΑ ΛΑΜΠΡΙΝΟΥ

Ανήμερα των ΦΩΤΩΝ, στην αγκαλιά του συζύγου της Σωτήρη 
παρέδωσε το πνεύμα της η Σμαρούλα! Ξαφνικά ο ΣΩΤ¨ΗΡΗΣ έχασε τη λατρευτή του σύζυγο και ο δασκαλικός κόσμος του Κορωπίου ένα δραστήριο αθόρυβο μέλος του ! Η επάρατος νόσος χτύπησε αλύπητα και αδιάκριτα.
Η Σμαρούλα πιστή και αφοσιωμένη συνεργάτιδά μου στο εκπαιδευτικό έργο της Περιφέρειας, εκπροσωπούσε τη δασκάλα που ΕΛΕΓΕ ΛΙΓΑ ΚΑΙ ΈΠΡΑΤΤΕ ΠΟΛΛΑ. Λάτρευε τα παιδιά του κόσμου, όπως λάτρευε τα παιδιά της, που σήμερα τα άφησε για το μεγάλο ταξίδι.Τριάντα πέντε γενιές μαθητών πήραν ΦΩΣ απ' το ΦΩΣ της, ΖΩΗ απ΄ τη ΖΩΗ της, ΨΥΧΗ απ' την ΨΥΧΗ της κι ΕΛΠΙΔΑ απ' τους αγώνες της! Διάλεξε να φύγει ανήμερα των ΦΩΤΩΝ,  ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΜΕΡΑ!! 
Ολόκληρη η δασκαλική οικογένεια με τους φίλους μας τη συνοδέψαμε στην τελευταία της κατοικία!!
Αντώνης Δρόσος

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ : Μαζί θα χτίσουμε τον κόσμο

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ : Μαζί θα χτίσουμε τον κόσμο: Μπορείς αδελφέ μου να ζεις με τα τριζόνια στο σκοτάδι; Μπορείς να δουλεύεις, να τρως, να πίνεις στο σκοτάδι; Μπορείς να τραγουδάς και ...

Μαζί θα χτίσουμε τον κόσμο

Μπορείς αδελφέ μου να ζεις με τα τριζόνια στο σκοτάδι;

Μπορείς να δουλεύεις, να τρως, να πίνεις στο σκοτάδι;

Μπορείς να τραγουδάς και να χορεύεις χωρίς το Φως; 

Χωρίς την Πηνελόπη της αναμονής;

Χωρίς την Αντιγόνη της θυσίας;

Χωρίς την Αθηνά της σοφίας;

Πώς θα ζήσεις στο σκοτάδι αδελφέ μου;

Χωρίς την Αφροδίτη της ομορφιάς , του πόθου και του έρωτα;

Πώς μπορείς να ζήσεις χωρίς τη λάμψη της γυναίκας, 

χωρίς το φως του Ήλιου, την αστροφεγγιά της νύχτας,

χωρίς τη θεά της Εστίας, τη μάνα που βύζαξε του κόσμου τη ζωή?

Ξέχασες αδελφέ μου το απαλό χάδι της μάνας;

Τη φωτιά της θεϊκής γυναικείας σάρκας;

Τις θηλές που αχνοφαίνονται στον κόρφο της;

Μάταια ψάχνεις αντίδοτο έξω απ’ τη Φύση!!

Με τη μάνα των παιδιών μας, τη σύντροφό μας,  

μαζί θα χτίσουμε τον κόσμο όμορφο, ανθρώπινο  και λεύτερο!

Αντώνης Δρόσος